Potgrond: welke soorten, samenstelling en waarom potgrond?

Het hoofdbestanddeel van de meeste soorten standaard potgrond is turf, ook wel veen genoemd. Turf is een fijne grondstof, omdat het veel vocht vast kan houden. Alleen is het niet een duurzame grondstof. Turf wordt gewonnen uit veengebieden en deze winning zorgt voor veel CO2 uitstoot. Daarnaast kost het vele duizenden jaren voordat het turf weer is aangegroeid. De turf in potgrond met een RHP-keurmerk wordt gewonnen in gebieden die naderhand weer tot natuurgebied worden gemaakt. Turf is niet rijk aan voedingsstoffen, dus die worden nog aan de grond toegevoegd.

Een andere vorm van potgrond is kokosgrond. Dit wordt gemaakt van restmateriaal van kokosnoten. Kokosgrond koop je meestal in geperste vorm, na toevoegen van water zal het helemaal uitzetten. Je kunt kokosgrond puur gebruiken, maar je kunt het ook mengen met andere materialen. Kokosgrond is een wat duurzamere optie dan grond op turfbasis.

Naast deze hoofdbestanddelen kunnen er nog allerlei dingen aan de grond worden toegevoegd. Zoals houtvezels, rijstkaf, boomschors en klei. Vaak vind je ook perliet in je potgrond, dat zijn luchtige witte korrels die je makkelijk tussen je vingers kunt verpulveren. Het is gepoft gesteente en zorgt ervoor dat de grond lekker luchtig blijft. Hiermee voorkom je dat de grond te compact wordt. Zand in potgrond zorgt ervoor dat het substraat sneller droog wordt. Mix je zelf zand door je potgrond heen? Gebruik dan wel zoet zand en geen zout zand. Zand van het strand is dus niet geschikt, omdat het zout hierin de wortels aan kan tasten. Brekerzand of zand uit de zandbak kun je wel gebruiken.

Ga je helemaal voor duurzaamheid? Zet je planten dan op hydrocultuur. Dat kan in de bekende hydrokorrels of bijvoorbeeld in Seramis. Het voordeel van hydrocultuur is dat je de kleikorrels kunt blijven hergebruiken. Na gebruik bij de ene plant spoel je de korrels goed af en daarna gebruik je ze gewoon weer voor de volgende plant. Je plant moet wel wennen aan hydrocultuur als deze eerst in potgrond stond. Jonge planten kunnen de overstap naar hydrocultuur vaak makkelijker maken dan oudere planten.

Haal je plant uit zijn pot en spoel alle aarde tussen de wortels vandaan. Eventueel laat je de kluit eerst in een emmer met water weken, zodat de grond makkelijker los komt. Gebruik een pot die speciaal voor hydrocultuur geschikt is met een ingebouwde watermeter, of zoek een binnenpot die netjes past in een waterdichte buitenpot. Vul de onderste ⅓ van de pot met hydrokorrels of Seramis, zet je plant hierop en vul de rest van de pot aan met de korrels. Zorg ervoor dat de wortels zich goed verspreiden tussen de korrels. Eventueel zet je hier een losse vochtmeter in. Geef water tot de meter uitslaat of zoveel dat de onderste ⅓ laag onder water staat. Je hoeft pas weer water te geven als de plant een paar dagen helemaal droog staat. Hierdoor hoef je meestal veel minder vaak water te geven.

Je extra verdiepen in de grond waarin je plant staat, zorgt ervoor dat je je plant beter begrijpt en hij nog beter zal gaan groeien. Kies dus voor een speciale voorgemixte zak, zoals orchideeëngrond, of ga zelf aan de slag met het samenstellen van je eigen grondmix. Je zal beloond worden met nog meer groei aan je kamerplant.