Fijnspar (Picea abies 'Little Gem') D 17 H 15 cm

Na aankoop leek er aanvankelijk niet zoveel te gebeuren. Tot op een dag een heel klein fietsje geparkeerd stond tegen de stam van het boompje. De volgende dag was het fietsje weer weg en leek het weer gewoon zoals het altijd al was. Dagen gingen voorbij zonder er iets gebeurde. Maar bij nadere inspectie van het boompje leek er toch iets veranderd te zijn: er hing een geel bordje aan het kleine stammetje .Het was niet gek groot of heel erg klein en hing op een hoogte zodat je het net kon zien als je met je neus op grondhoogte kwam. Wat vreemd, dacht ik nog. Er stond ook iets op geschreven maar dat was niet zo goed leesbaar. Ik heb er maar een fotootje van gemaakt met mijn telefoon. Gewoon, om zeker te zijn dat ik niet droomde en het later, als ik het aan iemand zou vertellen, het ook nog zou kunnen bewijzen. Zo gingen er weer weken voorbij zonder enige verandering. Nouja, het boompje groeide natuurlijk wel iets; het werd wat groter en nam dan ook iets meer ruimte in de tuin in. Tot op een zonnige dag het fietsje weer verscheen. Zomaar, zonder aanleiding. Althans, dat dacht ik. Ik heb er maar een stoel bij gepakt en ben als een kind die kijkt naar het haardvuur, gaan kijken naar wat er nu weer zou gaan gebeuren. Het bordje was inmiddels bedekt door een soort sticker. Een beetje schuin, rood. Met daarop in het groen een paar tekentjes. Letters? Toen de waterkoker zijn bekende klikje liet horen ten teken dat het water zijn kookpunt had bereikt, maakte ik snel een kop thee en ging ik zo snel als ik kon terug naar mijn uitkijkpost. Nu stonden er ineens 3 fietsjes! Het moet niet gekker worden, wie zet toch die fietsjes neer? En toen gebeurde het. In, wat ik dacht dat de stam van het boompje was, ging een een deurtje open. Door de deur, die qua tekening volledig opging in de structuur van de stam, kwam een heel klein rood puntmutsje naar buiten lopen. Onder dat puntmutsje stond een klein, wat dikkig mannetje met een net te krap, 3 delig pakje. Na hem volgden nog twee puntmutsjes; een jong kabouter stelletje met 3 nog kleinere puntmutsjes, wilde rennend en springend om pappa en mamma kabouter. Het dikke kaboutertje (ik denk de makelaar?), feliciteerde de pappa en mammakabouter, haalde het bordje weg en sprong op zijn fietsje, het gelukkige stel achterlatend. Mijn thee was inmiddels koud geworden. Het is toch niet te geloven; ik heb een kabouterstel wonen in mijn tuin. MIJN tuin notabene! En dat terwijl ik dus nietsvermoedend denk een simpele fijnspar te hebben gekocht, los ik in mijn eentje het hele huisvestingsprobleem op voor dit gezinnetje. Bedenk dus goed voordat je dit boompje koopt; kijk of er geen kleine bordjes aan het boompje hangen bij aankoop. De kans is groot dat je tuin een paar bewoners extra gaat krijgen...